Jodła. Jak wygląda i gdzie występuje?

Wśród zielonych zakątków lasów, jodła wyróżnia się swoją wyjątkową urodą i charakterystycznym pięknem. Wnosi niepowtarzalny element do przyrodniczej scenerii, łącząc elegancję z delikatnością w harmonii z otoczeniem.

Jodła (Abies alba): symbol wiecznej zieleni

Jodła, znana również jako jodła biała, jest królową iglastych lasów Polski. Z jej stożkowatą koroną, sięgającą od 25 do 35 metrów w górę, jest ona znakiem wiecznej zieleni. Jej igły, długie i płaskie, osadzone są symetrycznie w dwóch rzędach, co nadaje drzewu elegancji. Występuje szeroko w Polsce, zarówno w niższych partiach gór, jak i na terenach leśnych na północy kraju.

Inne jodły

Jodła Kaukaska (Abies nordmanniana)

Jodła kaukaska to drzewo o imponującej sylwetce i majestatycznym wyglądzie. Jej korona jest wąska, ale jednocześnie gęsta, osiągając około 40 metrów wysokości. Jodła ta wyróżnia się długimi, ciemnozielonymi igłami i charakterystycznymi, okazałymi szyszkami. Można ją spotkać głównie w lasach górskich.

Jodła Koreańska (Abies koreana)

Jodła koreańska to drzewo emanujące delikatnością i subtelnością. Jej niska korona, osiągająca zazwyczaj 15-20 metrów wysokości, nadaje jej zwiewny charakter. Igły jodły koreańskiej są krótkie, niebieskawo-zielone, co nadaje drzewu niezwykłej delikatności. Choć w Polsce nie jest tak powszechna jak inne gatunki jodły, można ją znaleźć w niektórych parkach i arboretach, gdzie zaskakuje swoją urodą i wschodnią tradycją.

Zobacz też:

• Sosna
• Brzoza brodawkowata